Kanał Elbląski

Kanał Elbląski (niem. Oberländischer Kanal, pol. Kanał Oberlandzki – żeglowna droga wodna na terenie województwa warmińsko-mazurskiego. Kanał bywa błędnie nazywany Kanałem Elbląsko-Ostródzkim lub Kanałem Ostródzko-Elbląskim. W 1978 fragment kanału został uznany za zabytek techniki, natomiast Rozporządzeniem Prezydenta RP z dnia 14 stycznia 2011 został uznany za pomnik historii. Kanał Elbląski w 2007 r. w plebiscycie „Rzeczpospolitej” został uznany za jeden z siedmiu cudów Polski.

Kanał Elbląski jest najdłuższym kanałem żeglownym w Polsce. Jego długość wynosi 84,2 km:

odcinek jezioro Druzno – śluza Miłomłyn, długości 52,0 km
odcinek Miłomłyn – Iława, długości 32,2 km. Całkowita długość kanału z odgałęzieniami wynosi 151,7 km, aczkolwiek można spotkać dane określające długość głównego szlaku wodnego na 127,5 km, a odnóg bocznych – na 65 km. Powiązana z Kanałem droga wodna Miłomłyn – Zalewo liczy 49,9 km. Długość drogi wodnej między Ostródą a Elblągiem wynosi 82 km, natomiast między Ostródą a Iławą 48 km (w tym 31 km między Miłomłynem a Iławą). Łączna suma różnic poziomów na śluzach i pochylniach wynosi 103,4 m.

Parametry kanału:

Minimalna szerokość: 7 m
Promień osi łuku szlaku żeglownego – 70 m
Szerokość najwęższej śluzy – 3,2 m (Śluza Ostróda)
Głębokość tranzytowa – mniej niż 1,0 m
Maksymalne wymiary jednostek pływających na wozach pochylni

szerokość przy dnie jednostki – 2,6 m
szerokość jednostki górą – 3,35 m
długość jednostki – 26,8 m

Śluza z największą różnicą poziomów – Miłomłyn 2,8 m
Pochylnia z największą różnicą poziomów – Oleśnica 24,5 m

Kanał łączy jezioro Druzno z Drwęcą oraz z jeziorem Jeziorak. Z jeziora Druzno, poprzez rzekę Elbląg z Zalewem Wiślanym, a także przez Kanał Jagielloński, Nogat i Wisłę z Morzem Bałtyckim. Część Kanału, od śluzy w Miłomłyn do Jeziora Drwęckiego, nosiła pierwotnie nazwę Kanału Oberlandzkiego, chociaż obecnie używana nazwa to również Kanał Elbląski. Z kolei odgałęzienie z Miłomłyna do jeziora Jeziorak nazywa się Kanałem Iławskim. Kanał Bartnicki (Ducki) łączy jezioro Ruda Woda (Duckie) z jeziorem Barążek.

Przystań Żeglugi Ostródzko-Elbląskiej w Ostródzie. Na Kanale od Ostródy do Elbląga jest 5 pochylni (Buczyniec, Kąty, Oleśnica, Jelenie, Całuny) i 2 śluzy (Miłomłyn i Zielona). Przy budowie Kanału Elbląskiego wykorzystano jeziora leżące na różnych wysokościach między Ostródą i Zalewem Wiślanym. Różnica poziomów sięga 100 m. Osobliwością na skalę europejską jest zespół 5 pochylni, po których przetacza się statki na specjalnych platformach ustawionych na szynach. Zastosowane w tym celu szynowe urządzenia wyciągowe napędzane są mechanicznie siłą przepływu wody. Od kanału odgałęzia się kilka szlaków wodnych, m.in. Ostróda – jezioro Szeląg Mały, Ostróda – Jezioro Drwęckie – rzeka Drwęca – Wisła. Ze względu na swoje walory przyrodnicze i kulturowe teren został objęty ochroną prawną w formie Obszaru Chronionego Krajobrazu Kanału Elbląskiego.

Położenie

Pod względem fizyczno-geograficznym kanał położony jest w makroregionach Pobrzeża Gdańskiego i Pojezierza Wschodniopomorskiego, w mezoregionach Żuław Wiślanych i Pojezierza Iławskiego.

Historia

W XIX w. na terenie Mazur zaczął dynamicznie rozwijać się drobny przemysł. Sławę na skalę światową zdobyła sosna taborska służąca do wyrobu masztów i bardzo poszukiwana przez przemysł szkutniczy. Rozwój przemysłu wymagał utworzenia sieci komunikacyjnej łączącej Prusy z morzem Bałtyckim.
Koncepcja budowy kanału. W pobliżu Elbląga, już wcześniej do żeglugi przystosowano płytkie jezioro Druzno, przez które pogłębiono szlak żeglowny o szerokości 20 m. Tamtędy wiódł szlak wodny łączący się z portem Elbląg i dalej z Bałtykiem. Stan ten miał wpływ na powstanie koncepcji połączenia jezior leżących między Wisłą i Pasłęką. Przez wiele lat nikt nie wpadł na pomysł rozwiązania pozwalającego na pokonanie 99-metrowej różnicy poziomu wód na odcinku 10 km miedzy jeziorami Druzno i Piniewo. Ewentualna budowa śluz wymagałaby budowy około 30 takich obiektów hydrotechnicznych.

Budowa

Plan Kanału Elbląskiego

Nad projektem kanału zaczęto pracować w 1837 a prace rozpoczęto 18 października 1844. Cztery pierwsze pochylnie suche: Buczyniec, Kąty, Oleśnica i Jelenie uruchomiono w 1860. Projektantem i realizatorem Kanału był Georg Jacob Steenke, który przyjął zlecenie Fryderyka Wilhelma II, pragnącego połączyć szlakiem żeglownym Prusy Wschodnie z Bałtykiem. Podczas robót hydrotechnicznych wyrównywano poziomy wód w zbiornikach na trasie kanału. Na odcinku Miłomłyn – Buczyniec obniżono poziomy luster wody do poziomu Jezioraka (99,5 m n.p.m.). Takie działania były przyczyną obniżenia poziomu wód kilku jezior nawet o ponad pięć metrów. Na Jeziorze Karnickim (97,5 m n.p.m.), wybudowano akwedukt leżący powyżej lustra wody tego jeziora. Pierwszy statek przepłynął kanał 31 sierpnia 1860 (odcinek Ostróda – Miłomłyn. Prace prowadzono jednak dalej i kanał uruchomiono do żeglugi towarowej dopiero rok później, 28 października 1861. Ze względu na porę roku nie skorzystało z niego wtedy wiele statków. Oficjalnie kanał oddano do eksploatacji wiosną 1862. W latach 1872-1876 na odcinku Ostróda-Miłomłyn uruchomiono trzy śluzy: Miłomłyn, Zielona, Mała Ruś. Ostatnią pochylnię Całuny (położoną najbliżej jeziora Druzno) zbudowano w latach 1874-1881.

Pierwotna koncepcja budowy kanału opierała się na projekcie pokonania różnicy poziomów wód między Jeziorem Pniewskim a jeziorem Druzno za pomocą śluz komorowych wykonanych z drewna. Pod wpływem rozwiązań zastosowanych na Kanale Morrisa w USA oraz innym, podobnym do Kanału Elbląskiego szlaku wodnym w kanadyjskiej Nowej Szkocji, koncepcję tę zarzucono. Ostatnia pochylnia Całuny zastąpiła istniejące już śluzy. Przyczyną zmiany koncepcji był wydłużony czas śluzowania oraz deficyt wody do napełniania śluz. Do napędu mechanizmu napędowego pochylni wykorzystano różnice poziomów pomiędzy odcinkami kanału i energię wody przepływającej z wyższego poziomu na niższy. Wprawia ona w ruch koło wodne podsiębierne a to z kolei mechanizm napędzający liny ciągnące wózki do transportu jednostek pływających. Wózki transportowe poruszają się po szynach, łączących odcinki kanału po obydwu stronach pochylni. Energia elektryczna służy wyłącznie do oświetlenia obiektów.

Ostatni odcinek systemu kanałów z Ostródy do Starych Jabłonek (a właściwie do Staszkowa przez Jezioro Pauzeńskie o długości 16,8 km oddano do użytku dopiero w 1873. Z uwagi na względy ochrony przyrody odcinek ten jest dostępny wyłącznie dla kajaków i żaglówek. Budowa kanału była droższa o około 10% od kosztu budowy Wieży Eiffla w Paryżu. Wartość poniesionych nakładów inwestycyjnych odpowiadała wartości 77 t złota. Znaczenie gospodarcze kanału Kanał w XIX w. (1844-1860), jako szlak komunikacyjny, pełnił ważną rolę gospodarczą przyczyniając się do rozwoju pojezierzy Ostródzkiego i Iławskiego i ich komunikacji z portami w Gdańsku i Elblągu, do których przewożono głównie płody rolne (zwłaszcza zboże) i drewno. Mniejsze znaczenia miał transport artykułów przemysłowych. Rozwój transportu kolejowego (zwłaszcza po 1872, kiedy przez Ostródę przeprowadzono linię Poznań – Toruń – Olsztyn – Wystruć) i później samochodowego wpłynął na zmniejszenie przewozów towarowych na kanale i już w latach 30. XX wieku był on wykorzystywany jedynie przez turystów.

Pierwszy raz turyści popłynęli kanałem w 1912 na pokładzie łodzi motorowej „Seerose” („Róża morska”) należącej do przedsiębiorstwa żeglugowego Schiffs-Reederei Adolf Tetzlaff. W tym samym roku do eksploatacji wprowadzono statek „Herta”. W 1925 służbę podjęła jednostka wycieczkowa „Heini”, a dwa lata później statek „Konrad”. W tym samym 1927, w sezonie letnim, rozpoczęto regularne rejsy pasażerskie po kanale. W 1948 dzięki staraniom Adolfa Tetzlaffa i pełnomocnika rządu Zygmunta Mianowicza ponownie uruchomiono urządzenia kanału, dzięki czemu możliwe się stało wznowienie regularnych rejsów turystycznych[15]. Początkowo armatorem była Żegluga Gdańska, ale w połowie lat 70. pływające po kanale statki przejęła Żegluga Mazurska z Giżycka. Od 1992 armatorem jest samorządowy Zakład Komunikacji Miejskiej w Ostródzie – Żegluga Ostródzko-Elbląska. W 1999 w skład należącej do Żeglugi Ostródzko-Elbląskiej białej floty wszedł ósmy, zakupiony wówczas statek o nazwie „Ostróda” (65 miejsc; pozostałe statki tej wielkości to wyprodukowane w latach 60.: „Kormoran”, „Birkut”, „Marabut”, „Pingwin”, „Łabędź”; mniejsze statki to: „Żuraw” mieszczący 35 osób oraz „Perkoz” – 12 osób). Statki tego armatora przewożą rocznie około 50 tys. pasażerów.

Obecnie prowadzona jest żegluga statków tzw. białej floty w rejsach pomiędzy portami w Elblągu i Ostródzie, a także między Ostródą a Starymi Jabłonkami oraz Miłomłynem. Jeszcze kilka lat temu na zamówienie realizowano rejsy na odcinku Miłomłyn – Iława. W 2013r., z uwagi na remont kanału, rejsy statków realizowane są wyłącznie między Elblągiem a Całunami oraz z Ostródy przez Miłomłyn do Iławy.

Nazwa śluzy Spad maksymalny [m] Wymiary komór [m]
Miłomłyn 3,54 33,88 × 3,60
Zielona  1,96 34,19 × 3,55
Ostróda  2,04 29,15 × 3,26
Mała Ruś 1,64 29,33 × 3,19
Locja Kanału Elbląskiego
Locja zawiera podstawowe informacje żeglugowe. Długości odcinków, umiejscowienie i dane głównych urządzeń hydrotechnicznych.

Locję podzielono na 4 części

Śluza Miłomłyn – pochylnia Buczyniec,
Pochylnia Buczyniec – jezioro Druzno,
Śluza Miłomłyn – Jezioro Szeląg,
Śluza Miłomłyn – Iława.

Śluza Miłomłyn (km 0,0) – pochylnia Buczyniec (km 36,77)

kilometr 0,0 – Śluza Miłomłyn. W tym miejscu rozpoczyna się kilometraż w kierunkach:

Jezioro Druzno.
Jezioro Szeląg.
Jezioro Jeziorak.

Kilometry 0,0–3,10. Kanał sztuczny z wrotami bezpieczeństwa w km 0,45.
Kilometry 3,10–5,25. Kanał naturalny; biegnie przez Jezioro Ilińskie o średniej głębokości 24 m.
Kilometry 5,25–7,85. Kanał sztuczny, łączący jeziora Jezioro Ilińskie i Ruda Woda.
Kilometry 7,85–20,90. Na długości 13 km trasa wiedzie przez jezioro Ruda Woda. Szerokość waha się w granicach 250–500 m. Głębokość średnia – 24 m.

W km 12,10 – odgałęzienie do jeziora Bartnickiego.

Kilometry 20,90–22,70. Kanał sztuczny. W kilometrze 20,91 ustawiono wodowskaz Cypel.
Kilometry 22,70–27,30. Jezioro Sambrodzkie; średnia głębokość 4,0 m. Szerokość średnia jeziora – 300 m.
Kilometry 27,30–29,0. Odcinek szlaku łączy jeziora: Sambrockie i Piniewskie.
Kilometry 29,00–30,50. Jezioro Piniewskie.
Kilometry 30,50–36,77. Kanał sztuczny – prowadzi do pochylni Buczyniec. W kilometrze 36,33 wrota bezpieczeństwa.
Zwierciadło wody na tym odcinku (od Miłomłyna do pochylni Buczyniec) znajduje się na wysokości 99,50 m n.p.m.

Pochylnia Buczyniec (km 36,77) – jezioro Druzno (km 52,00)

Trasa kanału wiedzie przez 9,2-kilometrowy odcinek na którym znajdują się suche pochylnie.

Nazwa pochylni Kilometraż i różnica wysokości pochylni
Buczyniec km 36,77 – 20,62 m
Kąty km 39,10 – 18,88 m
Oleśnica km 41,66 – 24,20 m
Jelenie km 43,97 – 21,99 m
Całuny km 46,00 – 13,83 m

Kilometry 46,30 – 52,00. Kanał sztuczny.
Kilometr 52,00 – ujście do jeziora Druzno.

Różnice w wysokościach pochyl

Nazwa Różnice wysokości w metrach
Pochylnia Kąty 18,88
Pochylnia Oleśnica 24,20
Pochylnia Jelenie 21,99
Pochylnia Całuny 13,83

Śluza Miłomłyn (km 0,0) – jezioro Szeląg (km 31,30 km)

Kilometry 0,0–4,62. Kanał sztuczny (między śluzami Miłomłyn i Zieloną). Zwierciadło wody na wysokości 96,30 m n.p.m.
Kilometry 4,62–10,50. Trasa biegnie doliną rzeki Liwy, kończy się w Jeziorze Drwęckim. Zwierciadło wody wysokości 94,9 m n.p.m.
Kilometry 10,50–14,80. Kanał prowadzi przez jezioro Drwęckie, kończy się w mieście Ostróda. Średnia głębokość jeziora – 15 m. Zwierciadło wody na wysokości 94,9 mn.p.m.
Kilometry 14,80–15,11. Krótki odcinek kanału sztucznego od jeziora Drwęckiego, prowadzi do śluzy Ostróda.
Odcinek od 4,62–15,11 km jest najniższym w tej części kanału. Zwierciadło wody znajduje się na wysokości 94,9 m n.p.m.

Kilometry 15,11–15,35. Kanał sztuczny. Łączy łączy Ostródę z jeziorem Puzy.
Kilometry 15,35–16,82. Kanał wiedzie przez jezioro Puzy.
Kilometry 16,82–19,13. Kanał sztuczny łączący jezioro Puzy ze śluzą Mała Ruś.
Kilometry 19,13–21,42. Kanał sztuczny łączący śluzę Mała Ruś z jeziorem Szeląg.
Kilometry 21,42–31,30. Kanał wiedzie prowadzi przez jezioro Szeląg.
Kilometr 31,30 stanowi koniec Kanału Elbląskiego. W pobliżu znajdują się miejscowości Staszkowo i Stare Jabłonki. Zwierciadło wody na wysokości 98,2 m n.p.m.

Śluza Miłomłyn (km 0,0) – Iława (km 32,20)

Kilometry 0,0–10,01. (Śluza w Miłomłynie). Kanał sztuczny – trasa wiedzie do jeziora Dauby. Kanał przebiega przez jezioro Karnickie, po sztucznie usypanym nasypie o długości 484 m.

Bramy bezpieczeństwa w km 6,50 i 8,91. Szerokość kanału – 39,0 m.

Kilometry 10,01–11,50. Kanał biegnie przez jezioro Dauby. Średnia głębokość – 2,0 m.
Kilometry 11,50–32,30. Kanał prowadzi przez jezioro Jeziorak. Poziom zwierciadła na odcinku Miłomłyn – Iława znajduje się na wysokości 99,50 m n.p.m.

Rewitalizacja kanału

Od sierpnia 2011 do grudnia 2014 prowadzona jest gruntowna rewitalizacja kanału polegająca na kompleksowej przebudowie wszystkich pięciu pochylni, umocnieniu brzegów oraz odmuleniu szlaku wodnego. Żeglugę na kanale wstrzymano na 2 lata z końcem sezonu letniego 2012. Wynoszący 95 mln zł koszt rewitalizacji kanału w znacznej części sfinansowany będzie ze środków unijnych, a sam projekt realizowany będzie w ramach zatwierdzonego 12 czerwca 2007 przez Zarząd Województwa Warmińsko-Mazurskiego Programu Rozwoju Turystyki w obszarze Kanału Elbląskiego i Pojezierza Iławskiego. Prace, polegające na pogłębieniu kanału, mają się rozpocząć w 2011, a remont pochylni (wymiana wszystkich elementów mechanicznych i hydrotechnicznych, m.in. koła wodne, budynki maszynowni, turbiny napędowe, filary, torowiska, liny) – w 2013. Ponadto w Buczyńcu powstanie izba historyczna z salą multimedialną oraz ekspozycją m.in. form odlewniczych urządzeń pochylni oraz dokumentów dotyczących powstania kanału, w tym tych z oryginalnymi podpisami jego budowniczego Georga Jacoba Steenke.

„SZLAK JAGIELLONÓW”

Elbląg/Malbork lub Malbork/Elbląg

Trasa rejsu przebiega rzeką Elbląg, Kanałem Jagiellońskim oraz rzeką Nogat pomiędzy Elblągiem, a Malborkiem. Wycieczkę rozpoczynamy w zależności od wyboru trasy rejsu w sercu starego miasta Elbląg – w miejscu, gdzie w 1240 roku Krzyżacy założyli warowną osadę lub w historycznym mieście Malbork, gdzie u brzegów malowniczej rzeki Nogat podziwiać możemy majestatyczny zamek gotycki z końca XIII w. Płynąc wodami Kanału Jagiellońskiego podziwiamy najstarszy na ziemiach polskich kanał żeglugowy, łączący rzekę Elbląg z Nogatem, wybudowany w roku 1483 o długości 5,7 kilometra. Podczas rejsu przepływamy Śluzą Michałowo i Śluzą Rakowiec. Są to typowe śluzy kaskady Nogatu. Z perspektywy rzeki Nogat, zachwyca imponujących rozmiarów zamek w Malborku. To najważniejsza budowla należąca do Zakonu Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Europie i nigdy nie została zdobyta. Budowla ta, od 1997 r. jest wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, natomiast w 2007 r. w plebiscycie Rzeczpospolitej została uznana za jeden z siedmiu cudów Polski. Statek dysponuje 55 miejscami siedzącymi. Podczas niekorzystnej aury jest możliwość zajęcia miejsc pod pokładem, przy wygodnych stolikach i podziwiania krajobrazów zza okna. Jest to idealna wycieczka dla osób poszukujących chwili relaksu oraz miłośników pięknych krajobrazów stworzonych przez człowieka w harmonii z naturą.

CZAS TRWANIA REJSU: OKOŁO 5 GODZIN

„NA FALACH HISTORII”

Malbork/Biała Góra lub Biała Góra/Malbork

Trasa rejsu przebiega rzeką Nogat, pomiędzy historycznym miastem Malbork, a Białą Górą. W Malborku rejs rozpoczynamy, przy majestatycznym zamku gotyckim
z końca XIII w. W Białej Górze natomiast przystań początkowa zlokalizowana jest tuż przy ujściu rzeki Nogat do Wisły, przed zespołem zabytkowych śluz. Podczas wycieczki płyniemy wodami malowniczej rzeki Nogat jednej z ważniejszych rzek na Żuławach. Podczas rejsu poznajemy historię regionu i podziwiamy naturalne piękno unikatowego w swoim rodzaju krajobrazu. Na trasie rejsu znajdują się m.in. zamek w Malborku, Rezerwat Przyrody „Las Mątawski” i dwie śluzy, w tym okazała Śluza Biała Góra. Śluza ta ma nietypową konstrukcję dzięki czterem parom wrót wspornych (po dwie pary w głowie górnej i dolnej), które umożliwiają śluzowania jednostek zarówno przy stanach Wisły wyższych jak i niższych niż w Nogacie.

W trakcie trwania rejsu niejednego oczaruje piękna panorama miasta Malbork. To również idealna wycieczka dla pasjonatów ciekawostek technicznych. Polecamy w szczególności kompleks budowli hydrotechnicznych Biała Góra, gdzie znajduje się jedyna w Polsce śluza z 5 wrotami przygotowana do pracy przy poziomie Wisły niższym i wyższym od wód Nogatu. Statek dysponuje 55 miejscami siedzącymi. Podczas niekorzystnej aury jest możliwość zajęcia miejsc pod pokładem, przy wygodnych stolikach i podziwiania krajobrazów zza okna.

CZAS TRWANIA REJSU: OKOŁO 2,5 GODZINY

SZLAK NOGATU”

Rejs spacerowy po rzece Nogat w Malborku

Rejs spacerowy po Rzece Nogat rozpoczynamy
w Malborku, który będzie także naszym końcowym przystankiem. Podczas wycieczki podziwiamy piękną panoramę byłej stolicy Państwa Krzyżackiego oraz jedną
z największych twierdz gotyckich w Europie – Zamek Krzyżacki. Budowla ta, od 1997 r. jest wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, natomiast w 2007 r.
w plebiscycie Rzeczpospolitej została uznana za jeden
z siedmiu cudów Polski. Możliwość podziwiania tej twierdzy z perspektywy wody to prawdziwa przyjemność
i niepowtarzalna okazja uwiecznienia całej budowli na pamiątkowych fotografiach. Jest to idealna wycieczka dla osób poszukujących chwili relaksu oraz miłośników pięknych widoków w otoczeniu natury.

Statek dysponuje 55 miejscami siedzącymi. Podczas niekorzystnej aury jest możliwość zajęcia miejsc pod pokładem, przy wygodnych stolikach i podziwiania krajobrazów zza okna. Jest to idealna wycieczka dla osób poszukujących chwili relaksu oraz miłośników pięknych krajobrazów stworzonych przez człowieka w harmonii
z naturą.

CZAS TRWANIA REJSU : OKOŁO 1 GODZINA

„SZLAK WIKINGÓW”

Elbląg/Jezioro Druzno/Elbląg

Rejs spacerowy po rzece Elbląg rozpoczynamy w sercu starego miasta Elbląga, które będzie także naszym końcowym przystankiem. Podczas wycieczki podziwiamy malowniczą panoramę założonego w 1246 roku miasta Elbląg, kierując się w stronę jeziora Druzno, niedaleko miejsca w którym do IX wieku znajdowała się osada handlowa Wikingów, Truso. Dziś już wiadomo, że był to ogromny, jak na owe czasy, niezmiernie ważny targ rzemieślniczo – handlowy i portowy na szlaku łączącym Skandynawię oraz kraje nadbałtyckie z południem Europy i krajami arabskimi.

Najnowsze badania dowodzą, że w IX-X wieku był to jeden z największych portów północnej Europy. Wiosną 1237 roku, w sąsiedztwie Truso, Krzyżacy pod dowództwem Hermanna von Balk wybudowali na wyspie u ujścia rzeki Elbląg niewielki drewniano-ziemny gródek. Po tym gdy fortyfikacja ta została prawdopodobnie zniszczona przez plemiona pruskich Pogezanów, Krzyżacy po roku 1240 przenieśli się w miejsce dzisiejszego Starego Miasta. Dziś to właśnie wyjątkowe miejsce, w niezwykle malowniczej okolicy, stanowi punkt końcowy rejsu.

Statek dysponuje 55 miejscami siedzącymi. Podczas niekorzystnej aury jest możliwość zajęcia miejsc pod pokładem, przy wygodnych stolikach i podziwiania krajobrazów zza okna. Jest to idealna wycieczka dla osób poszukujących chwili relaksu oraz miłośników pięknych krajobrazów stworzonych przez człowieka w harmonii
z naturą.

CZAS TRWANIA REJSU: OKOŁO 2,5 GODZINY

„SZLAK 1000 WYSP”

Iława/Siemiany/Chmielówka/Iława

Rejs rozpoczyna się nad południowym krańcem jeziora Jeziorak, na terenie Zielonych Płuc Polski, w miejscowości Iława. Jezioro Jeziorak, na którym odbywa się wycieczka jest najdłuższym oraz szóstym pod względem powierzchni jeziorem w Polsce. Na Jezioraku znajduje się wiele zatok, półwyspów i aż 16 wysp. Największa z wysp to Wielki Ostrów (zwana również Wielką Żuławą), którą podziwiamy zaraz po wypłynięciu z Iławy.

Mijając zalesione brzegi od północy wysokim drzewostanem, zaś od południa niskim, dopływamy do Siemian. Jest to główna po Iławie przystań dla żeglarzy, halsujących wśród wielu rozsypanych w tej części Jezioraka wysp. Wypływając z Siemian, kierujemy się na Letnisko Chmielówka, mijając kolejne wyspy na jeziorze. Letnisko położone jest malowniczo na wysokim brzegu Jezioraka, w centrum Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego, w odległości 20 km od Iławy. Otoczone pięknymi lasami jest miejscem wyjątkowym dla wszystkich, którzy cenią, sobie ciszę, spokój, piękno krajobrazu i poczucie wolności. Stamtąd wyruszamy w rejs powrotny do Iławy.

Statek dysponuje 55 miejscami siedzącymi. Podczas niekorzystnej aury jest możliwość zajęcia miejsc pod pokładem, przy wygodnych stolikach i podziwiania krajobrazów zza okna. Jest to idealna wycieczka dla osób poszukujących chwili relaksu oraz miłośników pięknych krajobrazów stworzonych przez człowieka w harmonii
z naturą.

CZAS TRWANIA RESJU: OKOŁO 5 GODZIN

„JEZIORO DRWĘCKIE”

Rejs spacerowy po J. Drwęckim w Ostródzie

Trasa rejsu przebiega malowniczymi wodami Jeziora Drwęckiego. Podczas wycieczki podziwiamy piękno Ostródzkiej panoramy. Statek płynie w kierunku północnej części jeziora, gdzie dawniej znajdowała się osada Piławki. Podczas rejsu okrążana jest wyspa Orzechowa, lubiana przez miejskich żeglarzy za atrakcyjne miejsce do wypoczynku. Malownicza architektura wokół mostu zwanego Żelaznym, który odgradza  zachodnią, długą na 10 km zatokę, wzbudza zawsze zachwyt pasażerów. Płynąc statkiem spacerowym doświadczamy niezapomnianych chwil w otoczeniu urokliwych krajobrazów.

Statek dysponuje 55 miejscami siedzącymi. Podczas niekorzystnej aury jest możliwość zajęcia miejsc pod pokładem, przy wygodnych stolikach i podziwiania krajobrazów zza okna. Jest to idealna wycieczka dla osób uwielbiających relaks w zapierającym dech w piersiach otoczeniu stworzonym przez naturę.

CZAS TRWANIA RESJU: OKOŁO 1 GODZINY

„SZLAK DRWĘCY”

Ostróda/Jezioro Pauzeńskie/Ostróda

Rejs zaczynamy w centrum Ostródy z przystani, która będzie również naszym przystankiem końcowym. Podczas wycieczki przepływamy przez śluzę Ostróda oddaną do użytku w 2014 roku po remoncie, w którym została przeinstalowana ze śluzy ręcznej na śluzę automatyczną. Tuż za śluzą wpływamy na Jezioro Pauzeńskie, które jest bogate w urozmaicone zatoki i półwyspy. Zbiornik jest bardzo płytki, a jezioro objęte jest strefą ciszy.

Rejs okazuje się ciekawą alternatywą dla wszystkich tych, którzy nie przepadają za aktywnym wypoczynkiem. To wspaniała atrakcja dla całych rodzin. W szczególności, wrażenie wywiera na najmłodszych, którzy mogą z bliska obserwować pracę kapitana statku.

Statek dysponuje 55 miejscami siedzącymi. Podczas niekorzystnej aury jest możliwość zajęcia miejsc pod pokładem, przy wygodnych stolikach i podziwiania krajobrazów zza okna. Jest to idealna wycieczka dla osób poszukujących chwili relaksu oraz miłośników pięknych krajobrazów stworzonych przez człowieka w harmonii z naturą.

CZAS TRWANIA RESJU: OKOŁO 2,5 GODZINY

„SZLAK SZELĄGA”

Ostróda/Stare Jabłonki lub Stare Jabłonki/Ostróda

18-kilometrowa trasa zwana Szlakiem Szeląga wiedzie  przez Jezioro Drwęckie, Pauzeńskie, Szeląg Wielki i Szeląg Mały. Statki dwukrotnie pokonują śluzy, w Ostródzie i Małej Rusi, co prócz niezwykle urzekającego krajobrazu cechującego całą trasę jest wspaniałym przeżyciem dla każdego uczestnika rejsu. Piękne otoczenie odcinka
z Ostródy do Starych Jabłonek cenione jest w szczególności przez kajakarzy, którzy szczególnie upodobali sobie te ciche i niezatłoczone odgałęzienie Kanału Elbląskiego. Na szlaku można napotkać chronione gatunki ptaków, wśród nich majestatycznego bielika, ale również żurawie, czaple czy perkozy. Ze względu na swoje walory przyrodnicze i kulturowe teren został objęty ochroną prawną w formie Obszaru Chronionego Krajobrazu Kanału Elbląskiego. Poznawanie istniejącego tu bogactwa natury i doznawanie wrażeń estetycznych jest możliwe szczególnie podczas spokojnych rejsów kanałem. Dlatego też serdecznie Państwa zapraszamy i życzymy wyjątkowych przeżyć. Statek dysponuje 30 miejscami siedzącymi. Jest to idealna wycieczka dla osób poszukujących chwili relaksu oraz miłośników pięknych krajobrazów stworzonych przez człowieka w harmonii z naturą.

CZAS TRWANIA REJSU: OKOŁO 2,5 GODZINY